vrijdag 3 januari 2020

1 September: Geisers en nog meer geisers

We hadden er niet over nagedacht, maar zoals gezegd is het Labor Day weekend. Dan kan het zomaar eens heel erg druk worden. Gisteren viel dat gelukkig alles mee. We konden overal parkeren en hadden nergens het idee dat het superdruk was. En gelukkgi zal blijken dat dit vandaag ook zo is.

We vertrekken mooi op tijd nadat we hebben ontbeten met een yoghurtje. 

Wat echt moet gebeuren hier is naar het uitzichtpunt van de Grand Prismatic. Voor de zekerheid (en een stempel) gaan we nog even langs het OF VC want we weten wel waar de wandeling begint maar willen dit toch nog even bevestigd hebben. We nemen ook gelijk een foto van het scherm met te verwachten uitbarstingen van geisers. Kunnen we vanmiddag een rondje geisers doen.

We rijden naar de parkeerplaats van de Fairy Falls en zetten de auto weg. Wandelschoenen, insmeren, rugzak om en op pad. Het is eerst ongeveer 1 kilometer vlak, en dan stijgt het een meter of 60 over 240 meter. Maar goed dat is gelukkig maar een klein stukje. Bovendien hebben we 'boven' het mooiste uitzicht ever over de Grand Prismatic. Ook deze hebben we al eens gezien maar dan vanaf de vlonder die erlangs loopt. Dit is toch wel van een andere orde!



We hebben niet helemaal in de gaten dat we hier een soort loopje kunnen lopen om door te lopen naar het pad naar de Fairy Falls. Dus we lopen terug naar beneden en gaan dan alsnog die kant op. Da's 7 kilometer verder (heen-en-terug) maar een makkelijk pad en het loopt wel lekker zo door het bos. Het doet een beetje denken aan de wandeling in Glacier.
De waterval is mooi, ook hoog, en er zit een eekhoorntje keurig te poseren.



Als we na in totaal 9 kilometer weer terug zijn bij de auto vinden we het mooi geweest en rijden we naar een picknickplek. Lekker rustig zitten en lunchen.
Daarna rijden we weer terug naar de cabin, gooien daar de spullen naar binnen en vertrekken voor een 'rondje geisers'. De Grand zou moeten lukken en misschien Daisy. Helaas moet Jurgen afhaken. De lunch is niet helemaal goed gevallen. Ik neem de rugzak over en hij gaat terug naar de cabin.
Je loopt hier zeker niet alleen en zelfs ik kan hier niet verdwalen dus dat komt goed. Grand is ongeveer 1 mijl lopen en hij staat 'gepland' voor 16.00 uur; plus of min 45 minuten. Daisy laat ik zitten want dat ga ik niet redden. 
Ik ben om 15.15 uur bij Grand en dan is het wachten tot hij 'gaat'. Gelukkig staan er bankjes en heb ik water en m'n e-reader. Maar het is wel erg warm zo in het zonnetje!
Het duurt ongeveer een uur, maar dan gaat het dan toch los. Ongelofelijk wat een geweld hier loskomt. Grand schijnt de hoogst spuitende geiser die, met een marge van 2 uur, redelijk goed te voorspellen is. En het gaat maar door! Er komt zelfs een 2e, kleine geiser bij. Na een minuut of 8 stopt het dan toch. Er staan al mensen op, maar mijn buurman adviseert me te blijven zitten, te zien aan al het water wat nog in de pool staat, gaat hij nog een keer. Dat schijnt vaker te gebeuren. En inderdaad, na een seconde of 40 volgt er nog een uitbarsting van zo'n 3 minuten. Wat een spektakel!


Ik loop op een stevig tempo terug naar de cabin en iets voor 4 uur ben ik er. Gelukkig voelt Jurgen zich inmiddels een stuk beter. 
Tegen 18.30 kunnen we zelfs weer op pad voor het eten. Gewoon maar in het grill restaurant van de Snowlodge. Ik wil eens iets anders en neem pasta. Jurgen neemt een hamburger. Soms is het beter om niet te avontuurlijk te zijn. De hamburger was namelijk een stuk lekkerder dan mijn pasta. 

Als we weer terug zijn bij de cabin en een beker koffie/thee hebben gezet, bedenken we dat het misschien toch wel leuk is om nog een rondje te doen. 

De wildlife score hier in Yellowstone is tot nu toe nogal beperkt, dus wie weet. We rijden naar het Noorden om de Firehole Lake Drive te rijden. 
Helaas levert dit geen wildlife op. Maar als we een stukje op de loop zijn zien we allemaal auto's staan en mensen zitten. Het blijkt dat de Great Fountain Geyser voor binnen nu en 50 minuten is 'voorspeld', ook hier weer plus en minus 45 minuten. We besluiten hier toch maar op te wachten.
Het wordt steeds donkerder en toevalligerwijs zit de man die vanmiddag naast me zat bij de Grand Geyser, wederom naast ons. De zonsondergang in het water van de geijser is prachtig.



Tegen 21.20 uur bast het geweld dan los. En dit is met recht een grote geiser! Jeetje, wat een enorme waterverplaatsing. Het is alleen wel een beetje jammer dat het inmiddels zo donker is dan ons fototoestel hier niks meer mee kan 😂. Maar we hebben het gezien! 


Na dit spektakel rijden we de loop verder af en draaien terug naar de cabin. Geen wildlife maar wel een geiser!

Overnachting: Old Faithful Snowlodge, Double Queen Western Cabin

Het weer: zonnig, 28 graden.
Stappen: 21.900

Geen opmerkingen:

Een reactie posten