Voor vandaag is Coeur d'Alene het doel.
We staan rustig op (ik voel me echt wat beter! Jeej!) nemen een ontbijtje bij het hotel en gaan op weg.
Helaas doet de auto gek als we remmen. Het maakt een raar geluid en het stuur trilt heel erg. Tuurlijk, dat kan er ook nog wel bij. We besluiten in Spokane naar het vliegveld te rijden. We moeten nog tever rijden om dat met zo'n auto te doen. Het is nog wel een eindje rijden maar dat komt mooi uit; kan ik een dutje doen 😊
Het vliegveld is gezellig knus en we vinden de rental car return vrij eenvoudig. We geven aan waarom we hier zijn en krijgen direct een bonnetje waarmee we naar de balie kunnen. Ook hier geen wachtrij dus we zijn direct aan de beurt.
De man achter de balie zegt: ik heb een Ford Flex voor jullie. Nou, zeg ik, die willen we niet! Na de Kia Soul en de Fiat Multipla is dat zo ongeveer de lelijkste auto ter wereld. Bovendien niet te vergelijken met uberhaupt een SUV, laat staan een Expedition. De manager loopt langs, hoort dit, kijkt op onze papieren waarop staat dat we weliswaar voor een Standaard hebben betaald maar een Premium rijden, en vertelt dat hij nog wel een Expedition voor ons heeft.
Prima, nemen we die. Deze heeft een panoramadak dus dat is zelfs nog een plus.
Wat geen plus is: Als Jurgen 'm start geeft ie de melding 'Change Oil Soon'. We melden het even, volgens de manager heeft hij net z'n beurt gehad, en op ons verzoek reset hij de melding. Dan lag het in ieder geval niet aan ons 😉
We zetten de nieuwe auto naast de oude auto, gooien alle spullen over en 3 kwartier nadat we het parkeerterrein opreden kunnen we weer op weg.
Ik had in een reisverslag gelezen dat er kleine watervallen in het centrum van Spokane te zien zijn, dus nu we hier toch zijn rijden we daar langs. Leuk om even te zien maar zou je er voor moeten omrijden dan zou ik dat niet doen.
Het was wel erg druk; in het park is ergens de komende dagen een of ander evenement want er worden allerlei tenten opgezet.
Na een half uurtje rijden we weer door, volgende stop is de Mall. Maar dan slaat de griep weer toe (het ging ook al verdacht goed) dus daar lunchen we alleen even snel. Dat doen we met een broodje van de Subway.
Dan rijden we het laatste stukje naar Coeur d'Alene. Of nou ja, we... ik moet eerlijk zijn. Nu zijn we toch altijd al zo geëmancipeerd(...) dat Jurgen standaard de dag achter het stuur begint. Als het een lang stuk is en hij is het zat, ga ik rijden. Anders neem ik foto's, zit ik te lezen of kijk een beetje op de kaart. Daar is dit jaar nog geen sprake van geweest. Dus als ik zeg 'we rijden' bedoel ik eigenlijk dat Jurgen rijdt en ik ernaast zit in te kakken. Maar wel superfijn dat hij het helemaal niet erg vindt om te rijden!
We slapen in het Baymont Inn. Niet perse een heel hip hotel maar wel een met heerlijke bedden! Ik val prompt nog 2 uur in slaap maar voel me dan helemaal bijgetrokken en uitgerust. Het zal een keer tijd worden 😂
We gaan eten bij een soort bierhuis, The Taphouse. Ziet er erg hip uit en we kunnen hier buiten eten. Het is heerlijk weer dus dat willen we wel.
De hamburgers smaken super goed en die frietjes.... hmmmm! Natuurlijk neemt Jurgen een lokaal biertje en als Bob(ette) hou ik het bij unsweetened icetea.
Het is ongeveer 5 minuten terug rijden naar het hotel en het duurt niet heel lang voor we slapen.
Best vermoeiend, vakantie 😆
Overnachting: Baymont Inn by Wyndham
Het weer: Zonnig, 23 graden
Stappen: 6.800
Geen opmerkingen:
Een reactie posten