vrijdag 3 januari 2020

13 en 14 September: De terugreis

Vandaag is Jurgen jarig alhoewel ik dat van hem niet mag zeggen als we straks gaan uit ontbijten 😁
Het is wel leuk wakker worden met alle berichtjes en felicitaties. Rond 08.30 staan we op, nu moeten we toch echt aan de slag. Een uurtje later zijn de koffers gevuld en is ook de handbagage in orde.
Dat schijnt bij Swiss gewogen te worden, mag max 8 kilo wegen en daar zit je zo aan. En geleerd van vorig jaar: de M&M's zitten in de ruimbagage!

Tegen 10.45 checken we uit. We willen nog naar Santa Monica. Uiteraard staat de 405 potdicht maar we hebben de tijd (we vliegen pas om 19.20 uur) en wij zijn zo slecht in het volmaken van zo'n laatste dag dat alles helpt 😄
Gezien alle bagage parkeren we de auto in een garage, die verrassend goedkoop blijkt, en we lopen naar de Santa Monica Promenade. Dit vinden we het gezelligste stukje LA (wat wij gezien hebben) en we gaan op het terras van de Beanery zitten voor de brunch. Jurgen neemt een gigantische clubsandwich en ik eggs Benedict. Met de saus on the side is het erg lekker. We hebben hier wi-fi dus we appen gezellig even met het thuisfront.

Als alles op is, lopen we naar de zee. Je ziet de zeemist hangen en die komt af en toe ook aan land. Maar het is heerlijk hier. Dan zijn we er eigenlijk wel klaar mee. Probleempje: het is pas 14.00 uur. Maar we weten niks meer te verzinnen en we willen ook niet meer al te ver weg en zodoende file riskeren.




Ook nu is het druk en het duurt bijna een half uur voor we bij de rental car return zijn. We schuiven aan, krijgen de 0$ bon en voor we het weten zitten we in de shuttle naar het vliegveld. 
We zijn zo vroeg dat we zelfs nog 3 kwartier moeten wachten voor we de koffers mogen afgeven maar we gebruiken de tijd om alvast onze lange broek aan te doen en vooral naar mensen te kijken. Dat blijft leuk.
Nadat we de koffers hebben afgegeven gaan we gelijk door voor de rest. Groot verschil hier met Schiphol: Alles moet uit de tas, ook het fototoestel. Ik vergeet het kleine toestel, maar die kan probleemloos door. En wonder boven wonder: er gaat eens geen tas langs de lange route!

We zeg maar meer dan genoeg tijd voor we gaan boarden dus we halen nog wat eten en drinken en dan gaat het toch altijd vrij snel. Het boarden en vertrekken gaat keurig volgens schema. We zitten op een rij waar er geen 3 maar 2 stoelen naast elkaar zitten en dat is toch altijd net even wat prettiger dan met 3 naast elkaar. 

Het is de eerste keer dat we met Swiss vliegen maar de verzorging is echt goed. Eerst een zakje zoutjes en wat te drinken. Daarna het eten: Jurgen de kip met rijst en ik de (vegetarische) pasta met tomaat en champignons. Verder salade, brood, stukje kaas en cheesecake. Na het eten ging het licht uit maar slapen wil nog niet lukken. Na 1,5 film valt Jurgen in slaap en een film later lukt mij dit ook. Als we wakker worden is het nog zo'n drie uur naar Zurich. Genoeg tijd dus om de film alsnog af te kijken. 

Ruim een uur voor landing krijgen we een warm doekje en niet veel later wordt het ontbijt uitgeserveerd. En nu eens een echt ontbijt: een nog warm en niet voorverpakt croissantje, een broodje en een doosje met daarin een kuipje Griekse yoghurt, jus, stukje kaas, jam en philadelphia. Het smaakt goed. Het weer in Zwitserland is prachtig en als we Zurich naderen hebben we een prachtig zicht op de (misschien wel) mooiste bergen van de Alpen: Munch, Eiger en Jungfrau. We kunnen zelfs de Matterhorn zien. We landen uiteindelijk iets te vroeg op Kloten, en da's jammer want nu mis ik precies het einde van een grappige tekenfilm. 

De formaliteiten op Kloten zijn we snel door. Jammer dat onze aansluitende vlucht 20 minuten vertraging heeft. Ook is (daardoor?) de gate nog niet bekend dus we weten niet goed waar we heen moeten. We gaan eerst een heerlijk Europees broodje eten en daarna ergens zo centraal mogelijk wachten tot de gate bekend wordt. Die broodjes waren dan wel lekker maar niet bepaald goedkoop: 2 broodjes salami, een koffie en een thee kosten ruim 25CHF! Then again: er is volgens mij geen vliegveld ter wereld waar het eten niet veel te duur is.

Nou ja, wij wachten nog even en dan gaat het toch weer best snel en kunnen we boarden. Dit is een 3-3 vliegtuig, maar we hebben mazzel want onze 3e stoel blijft leeg en ondanks de vertraging landen we op de geplande tijd op Schiphol. Dan zijn we eerst nog zo ongeveer recht over ons huis heen gevlogen. Maar goed, dan moeten we nog helemaal van de Polderbaan afkomen dus dat duurt ook gewoon weer een kwartier. We krijgen in het vliegveld overigens ook nog wat te drinken en een warm broodje (Ên een heerlijk Zwitsers chocolaatje). Wij zijn erg te spreken over de verzorging van Swiss. 

Om 19.15 uur staan we op de polderbaan, 20 minuten later aan de slurf en dan is het een halve marathon naar de bagage. Omdat het laatste stuk een Europese vlucht was op Schiphol verder geen controles meer. De koffers zijn er snel, al na een minuut of 5. Da's ook wel eens lekker!
We moeten alleen nog even op de shuttle wachten maar ook hier winst: we mogen nu wel mee 😉
Om 20.35 zijn we weer bij de auto. Even een uitrijkaart halen, altijd jammer dat hier geen aparte balie of rij voor is en dat er net een hele grote groep Chinezen staat in te checken, maar als ook dat geregeld is kunnen we op weg. 
Ondanks het late tijdstip worden we toch nog even in Etten-Leur verwacht. Na een snelle kop koffie rijden we het laatste half uur naar huis. Even de katten knuffelen en dan is de energie op! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten